The Nightingale Türkçe

BÜLBÜL

Bir zamanlar bir kral varmış. Bu kral güzel bir sarayda yaşarmış. Sarayın bahçesinde çok güzel çiçekler varmış. Her bir çiçeğin üzerinde gümüş çanlar varmış. Kral onları oraya koyarmış. Rüzgar estiğinde, herkes çanların çaldığını duyarmış ve çiçeklere bakarmış. Bahçe çok büyükmüş. Hiç kimse nasıl büyük olduğunu bilmiyormuş. Orada güzel bir ağaçlık ve bahçenin sonunda deniz varmış.
Ağaçlık denize doğru inermiş. Büyük gemiler ağaçların yanına gelebilirmiş. Küçük sevimli bir kuş o ormanda yaşarmış. Onun evi bu ağaçların birinin üzeindeymiş. Bu kuş bir bülbülmüş. O çok güzel şarkı söylermiş. O ormana hep gelen fakir bir balıkçı şarkı söyleyen bülbülü çok severmiş. O orada dururmuş ve onu dinlermiş.
Birçok ülkeden insanlar Kral’ın ülkesine gelirlermiş, onlar ülkeyi ne kadar sevdiklerini Kral’a söylerlermiş, ama onlar küçük kuşu duydukları zaman, onların hepsi kuşu Kral’ın bahçesinden ve evinden daha çok sevmişler. Ve onlar uzun zaman boyunca kuş hakkında konuşmuşlar. Kral’ın ülkesini ziyaret eden adam bülbül hakkında çok fazla şey yazmış.
Diğer ülkelerden insanlar bu kitapları okuyorlarmış. Kral bu kitaplardan birini gördüğünde, onu okumaya başlamış. O yaşadığı yer hakkında iyi şeyler okumaktan çok memnundu, ama aniden o bu sözleri görmüş: “ Hiçbir şey bülbül kadar iyi değil.”
Kral çok şaşkınmış. “ Bu ne ?” demiş. “ Bahçemde bu kuş mu yaşıyor? Neden onu duymadım? Benim ülkemde bunun gibi bir kuş olabilir mi? Tuhaf. Biz kitaptan çok şey öğrendik.”
Daha sonra Kral hizmetçilerinden birini çağırmış. “ Ben bahçemde şarkı söyleyen çok güzel bir kuş olduğunu kitapların birinde okudum. Onlar kuşun dinledikleri herhangi bir şeyden daha güzel söylediğini söylüyorlar. Neden ben bu kuşu duymadım ? Neden bunu bana hiç kimse söylemedi ?”
Hizmetçi de bu kuşun farkında değilmiş. “ Hiç kimse görmek için bana getirmedi.” demiş hizmetçi.
Kral çok kızmış. “ Bu gece bu kuşu buraya getir. Onu şarkı söylerken dinlemek istiyorum.”
“ Efendim, ben bu kuş hakkında hiçbir şey duymadım ve onu görmedim de. Eğer onu bulabilirsem, bu gece hemen onu buraya getireceğim.”
Kral konuştuktan sonra, hizmetçi düşünmeye başlamış. O herkese sormuş, ama saraydaki hiç kimse onun hakkında bir şey duymamıştı.o her yere bakmış, ama onu bulamamış. Daha sonra o Kral’a geri gitmiş ve söylemiş, “Burada bülbül yok. Hiç kimse onu ne görmüş ne de duymuş.”
“ Arkadaşlarımın birisi bana bu kitabı gönderdi. O burada yazılmış. Bunun gibi bir kuş olmalı. Sen onu bu gece bulmalısın ve buraya getirmelisin. Eğer bülbül gelmezse, ne yapayacağımı tahmin edemem.” Kral çok kızgın bir sesle söylemiş.
Hizmetçi tekrar koşuşturmaya başlamış. O yine saraya bakmış ve diğer hizmetçiler de bakmış. Onlar Kral’ı kızdırmak istemiyorlarmış, çünkü o kızgın olduğu zaman çok kötü şeyler yapabilirmiş.
Sonunda, hizmetçi sarayda çalışan fakir bir kız bulmuş. Kız Kral’ın yemeğini pişirmeye yardım edermiş. Onlar kıza bülbül hakkında bir şey bilip bilmediğini sormuşlar.
“ Denizin kenarındaki ağaçlık içerisinde şarkı söyleyen bülbülden bahsetmek ister misin? Evet, onu biliyorum. Aah, o çok güzel şarkı söylüyor. Her gece ağaçlığa gidiyorum. Hasta anneme biraz yemek götürüyorum. Kral’ın yemediği yemekleri götürüyorum. Annem denizin kenarında yaşar. Bu yüzden ağaçlığa doğru yürüdüğümde, orada şarkı söyleyen kuşu duyarım. Biraz otururum ve onu dinlerim. O her gece beni ağlatır.”
“ Küçük kız !” demiş hizmetçi. “ Lütfen, o kuşa bizi götür. O bizim için çok önemli.”
Diğer hizmetçiler ve Kral’ın arkadaşları kız ile beraber gitmişler. Onlar bir inek duyduklarında, hizmetçiler ve Kral’ın arkadaşları durmuşlar ve “ Evet, biz daha önceden bir yerlerde onu duymuştuk.” demişler.
Küçük kız gülmüş. “ Aah,hayır. Aradığımız şey o değil. O bir bülbül değil bir inek. Bizim hala bu yerden daha çok yolumuz var.”
Onlar yürümeye devam etmişler. Onlar nehirin kenarına geldiklerinde, birkaç kurbağa duymuşlar.
“ Şimdi,onu duyabiliyorum.” demiş hizmetçilerden biri. “ Çanlardan yapılmış bir ses gibi.”
“ Hayır, bunlar kurbağa.” demiş küçük kız.
“ Ama endişelenme. Biz ona çok yakınız.”
Daha sonra küçük kuş şarkı söylemeye başlamış.
“İşte orada!” demiş küçük kız. O ağaçlardan birinde küçük kuşu işaret etmiş.
“ Şarkı söyleyen bülbül bu mu?”diye sormuş hizmetçi. “O diğer tüm kuşlar gibi çok güzel görünmüyor.”
“ Merhaba! Küçük, güzel bülbül!” diye çağırmış kız. “ Bizim Kral seni duymuş, bu yüzden o onun senin şarkı söylemeni istiyor. Senin sesini merak ediyor.”
“ Kral’a şarkı söyleyince çok mutlu olacağım.” demiş bülbül. Daha sonra o şarkı söylemeye başlamış. Hizmetçilerin hepsi onu dinlemekten çok memnunlarmış.
“ Tıpkı cam çanlar gibi.”demiş hizmetçi. “ Neden biz daha önce onu duymadık? O Kral’ı ve onun bütün arkadaşlarını çok mutlu yapacak.
“ Kral’a tekrar şarkı söyleyeyim mi? Kral burada sizinle değil mi?” demiş küçük kuş.