The Emperor’s New Clothes Türkçe

Bir zamanlar bir ülkede bir imparator yaşardı. Onun en sevdiği hobisi kıyafetlerdi. O kıyafetleri çok severdi. İmparator her gün yeni kıyafetler alırdı. Aynı kıyafetleri bir günde bir saatten daha fazla asla giymezdi.

Ülkedeki herkes imparatorun ilgisini bilirdi ve onu görmeye gelirlerdi. Bir gün iki adam geldi. Onlar çok tembel görünüyorlardı. Kendilerini terzi olarak tanıttılar.

İki adam, imparatora “Eğer isterseniz sizin için çok güzel kıyafetler yapabiliriz. Ama bizim kıyafetlerimiz diğerlerinden çok farklı. Bu kıyafetler o kadar güzel ki sadece zeki insanlar onları görebilir.” demişler.

İmparator “O zaman siz benim için en iyisini yapacaksınız. Benimki hepsinin en güzeli olmalı.” demiş. Adamlar mutlu görünüyorlardı. İmparator da çok mutluydu. İmparator kendi kendine düşündü “Eğer ben kıyafetlerin bu çeşitlerine sahip olursam ülkemde hangi insanların akılsız olduklarını bulabilirim.”

Daha sonra, “Benim için kıyafet yapın.” demiş ve adamlara bir servet ödemiş. Bu yüzden adamlar işlerine başlamak için gitmişler. İşleri çok uzun günler sürmüş. Ve onlar çok fazla çalıştıkları için daha fazla para istemişler. Ama aslında hiç çalışmamışlar.

İmparator beklemiş. Çok sıkılmış. O yeni kıyafetini istiyordu, ama adamlara kıyafetin hazır olup olmadığını sormak istemedi. Çünkü korkuyordu. Yanı sıra kıyafetini göremezse diye de endişeliydi.

“Ben kıyafeti göremezsem ne yapmalıyım?” diye düşündü imparator. “Tabii ki, eğer ben akılsız isem onu göremeyebilirim. Ve ben imparator olmamalıyım.”

Daha sonra yeni kıyafeti hakkında danışmak için ülkesindeki en akıllı adamı çağırdı. O ayrıca onu görüp göremeyeceğini de merak ediyordu.

“Adamlara git ve yeni kıyafetlere bak. Ben nasıl göründüğünü bilmek istiyorum. Ve lütfen onlara ne zaman hazır olacağını sor.”

Böylece akıllı adam iki adamın çalıştıkları eve gitmiş. Evin içine girdiğinde, o adamları çalışırken görmüş. Ama o herhangi bir kıyafet görememiş. Ama aptal olmak istemediği için kimseye bir şey söylememiş.

Akıllı adam kendi kendine düşünmüş. “Onlar ne yapıyorlar?”

İki adam onun daha yakınına gelerek sormuşlar. “Bizim kıyafetimiz çok güzel değil mi? Onu sevdiniz mi? ” diye adamlar sormuş.

“Oh, hayatımda gördüğüm en hoş, güzel kıyafet.” demiş imparator.

Akıllı adam şaşkınlık içerisinde bakmış, çünkü o herhangi bir şey görememiş. Orada hiçbir şey yoktu. 

“Ne!” diye tekrar düşünmüş akıllı adam. “Ben aptal mıyım? Ben her zaman akıllı bir adam olduğumu düşündüm. Eğer herhangi biri benim bir aptal olduğumu öğrenirse onlar artık bana asla güvenmezler. Ben birisine kıyafeti görmediğimi söylememeliyim.”

“Siz bizim kıyafetimiz hakkında hiçbir şey söylemediniz.” dedi adamlar tekrar.

“Oh, hayatımda gördüğüm en güzel kıyafet.” diye cevapladı akıllı adam. ” Ben bir an önce imparatora gideceğim ve ona kıyafetin ne kadar güzel olduğunu söyleyeceğim.”

“Çok teşekkürler.” dedi iki adam. Daha sonra onlar akıllı adama orada olmayan kıyafet hakkında her şeyi söylediler.

Akıllı adam kıyafet hakkında her şeyi hatırlamaya çalıştı. Çünkü o imparatora bütün detayları söyleyeceğini düşündü. İki adam akıllı adam ayrılmadan önce tekrar parayı istediler.

Bir veya iki hafta sonra, imparator başka bir akıllı adamı nasıl gidiyor olduğunu öğrenmek için gönderdi.

“Git ve kıyafetin ne zaman hazır olacağını öğren.” dedi.

Bu akıllı adam tembel adamlara gitti, ama o da hiçbir şey göremedi.

“Siz kıyafetin ne kadar güzel göründüğünü görüyorsunuz.” dedi adamlardan biri.

“Diğer akıllı adam onu çok sevdi.” dedi diğer adam.

“Diğer akıllı adam aptal değil, çünkü o onu gördü. Eğer birisine kıyafeti görmediğimi söylersem herkes benim bir aptal olduğumu öğrenecek.”

Bu yüzden o orada olmayan kıyafete bakmış ve onu çok sevdiğini söylemiş. O imparatora geri gitmiş ve kıyafeti çok sevdiğini söylemiş.

Kısa süre içerisinde, şehirdeki bütün insanlar güzel kıyafet hakkında konuşuyorlardı.

“O, o kadar güzel ki aptal insanlar onu göremezler.” Onlar demiş.

İmparator uzun bir süredir kıyafeti bekliyordu, bu yüzden kendi kendine onu görmek istedi. Yanına bütün akıllı adamları aldı ve tembel adamları ziyaret etti. Onlar oraya gittiğinde iki adam çok sıkı çalışıyor gibi görünüyorlardı.

“Siz kıyafeti çok sevmiş gibi görünüyorsunuz.” demiş imparatora adamlardan biri. “Lütfen ona daha dikkatli bir şekilde bakın Siz ne kadar güzel olduğunu göreceksiniz.” Ve onlar kıyafeti ellerinde tutuyormuş gibi davranmışlar.

“Bu ne anlama geliyor?” diye imparator kendi kendine sormuş. “Bu çok kötü. Ben hiçbir şey göremiyorum. Ben aptal mıyım? Aptal bir imparator bir ülkeyi yönetebilir mi? Hayır, hiç kimse bunu öğrenmemeli.”

Daha sonra o orada asla olmayan kıyafete bakmış. “Onun ne kadar hoş göründüğünü görebiliyor musunuz?” o herkese söylemiş. “Ben onu çok sevdim.”

Bütün akıllı adamlar oraya bakmış, bakmış; ama hiç kimse herhangi bir şey görememiş. Ama her biri diğerinin aptal olduğunu öğrenmek istememiş. Bu yüzden onlar demişler; “Oh, çok hoş, sevimli, çok güzel!”

“Oh, siz bu yapılmış kıyafeti giydiğinizde ve sokaklarda yürüdüğünüzde bütün insanlar sizin ne kadar mükemmel olduğunuzu görecekler.”

İmparator çok mutlu değildi, ama iki adama çok fazla para verdi.

İki adam o gece yatağa gitmediler. Onlar birkaç lambayı yaktılar ve bütün gece odalarında oturdular.

Onlar imparatorun ve diğerlerinin bütün gece çalıştıklarını düşünmelerini istediler.

Sabah olduğunda onlar bağırdılar. ” İmparatorun yeni kıyafetleri hazır.”

İmparator ve akıllı adamlar onların bağırdığını duyar duymaz bir an önce onların yanına gittiler. Tembel adamlar kollarını uzuvlarından çıkardılar; herkes onların imparatora kıyafeti gösteriyor olduklarını düşündü.

“Buyurun, efendim! Sizin sevimli kıyafetleriniz!” demiş adamlar. “Siz bu kıyafetleri giydiğinizde üzerinizde hiçbir şey yokmuş gibi düşünebilirsiniz. Ama bu güzel kıyafetle ilgili en güzel şey bu. Bu nedenle insanlar bize onun için çok fazla para öderler.”

“Evet… evet,”  diye söyledi akıllı adamlar. Ama hiç biri kıyafeti göremedi.

“Şimdi, lütfen kıyafetlerinizi çıkarın.” dedi tembel adamlar. “Siz yeni kıyafetlerinizi giydiğinizde üzerinizde ne kadar hoş göründüğünü göreceksiniz. Biz onları sadece sizin için yaptık.”

Bu yüzden imparator söylenen şeyi yaptı. İki adam yeni kıyafetleri ona giydiriyormuş gibi yaptılar. Onlar ellerini uzuvlarından çıkardılar ve yürüdüler. İmparatora baktılar ve ona dokundular. Hiç kimse onların hiç bir şey yapmadığını bilmiyorlardı. Herkes onların yeni kıyafetleri imparatorun üzerine giydirdiklerini düşündü.

“Siz yeni kıyafetiniz içerisinde nasıl hoş, nasıl yakışıklı, nasıl zekisiniz!” Herkes bağırdı. “İmparator dışında hiç kimse böyle güzel kıyafetler giymemeli.”

“Ben hazırım,” dedi imparator. Yanı sıra o aynadan kendini izliyordu.

“Kıyafetler çok güzel. Onlar sadece benim için, değil mi?”

İmparator, bütün akıllı adamların ve hizmetçilerin önünde sokaklarda yürüdü. Pencereden dışarıya bakan ve sokaklarda duran insanlar, hiçbir şey görememelerine rağmen bağırdılar, “Bizim imparatorumuzun yeni kıyafetleri ne kadar güzel!”

Hiç kimse bu güzel kıyafetleri göremediğini söylemeye cüret etmedi, çünkü hiç kimse aptal görünmek istemedi.

Ama herhangi bir şeyin farkında olmayan küçük bir çocuk  bağırdı, ” Ama imparatorun üzerinde hiç bir şey yok!”

“Çocuğumun söylediği şeyi duyun!” demiş çocuğun babası. Etraftaki insanlar birbirleriyle fısıldaşmaya başladılar. “Ama üzerinde hiç bir şey yok!”

Çok kısa zaman içerisinde herkes onu duydu. Onların hepsi bağırdılar; “Ama imparatorun üzerinde hiç bir şey yok!” İmparator çok sinirliydi, çünkü o insanların haklı olduklarını biliyordu. Ama kalabalığa doğru yürümek zorundaydı. Ve akıllı adamlar ve hizmetçilerin hepsi imparatorun arkasında yürüdüler, imparatorun üzerinde olmayan kıyafete bakarak…

KELİMELER 💡

Emperor 💡 hükümdar, imparator

Interest   ilgi

Lazy 💡 tembel

To introduce  tanıtmak

Tailor  terzi

Quite  oldukça, epeyce

To find out  ortaya çıkarmak, bulmak

Foolish  aptal, akılsız

Fortune  servet, mal mülk

To go away  ayrılmak, gitmek

On the other hand  tam tersine, bunun yanı sıra

Anxious  endişeli

To consult  danışmak

To wonder  merak etmek

To trust  güvenmek

Lovely  sevimli

Through  boyunca

To cry out  bağırmak, çığlık atmak

To put out  bir uzvun yerinden çıkması

In front of  önünde

Servant  hizmetçi

To dare  cüret etmek